Uitdaging: Cirkelgedrag – Deel II

In het laatste artikel over het aanpakken van gedrag in kringen, besprak ik manieren om wangedrag in groepssettings aan te pakken en te verminderen. Een van de eerste suggesties was om ervoor te zorgen dat groepsbijeenkomsten boeiend zijn voor kinderen. Na het lezen van het artikel vroeg Jane (Nelsen) me hoe Montessori leerkrachten ervoor zorgen dat kringen boeiend blijven. Op mijn beurt werd ik geïnspireerd om andere Montessori-leerkrachten te vragen wat zij doen om betrokkenheid te creëren. Hartelijk dank aan iedereen die een bijdrage heeft geleverd! Hier zijn enkele reacties die ik heb ontvangen:

Paula Lillard Preschlack, auteur, Het Montessoripotentieel, spreker: Montessori herinnert ons eraan de vraag te stellen: voor wie is de groepstijd, voor de volwassenen of voor de kinderen?

Susan Shea, 3-6 Gids, Podcaster, Medeoprichter van Phonetic Planet: Een klein, maar effectief ding dat ik in de loop der jaren heb gedaan, is indien mogelijk de stroom tijdens de kring niet te onderbreken. Dit betekent dat ik doorga met zingen, voorlezen, enz. terwijl ik langzaam naar een kind toe loop dat onrustig is en mijn hand naar hem/haar uitstrek, waarna ik hem/haar langzaam naar een andere plek in de groep begeleid terwijl het liedje/verhaaltje doorgaat. Zelfs de allerkleinsten hebben de functie van een gebaar als dit snel door; het is streng maar niet confronterend en houdt de sfeer zoveel mogelijk in stand. Het wordt uitgevoerd uit respect voor de gemeenschap als geheel en minimaliseert het niveau van overbodige energie gericht op een kind dat anderen onderbreekt. Het is zelden nodig om dit kind bij de naam aan te spreken; ik heb altijd het gevoel gehad dat kinderen het veel prettiger vinden om hun naam hardop te horen zeggen, om positieve redenen. Naar mijn mening is het belangrijk om te onthouden dat de volwassene vaak de persoon is die uiteindelijk de betrokkenheid van de groep beïnvloedt. Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan hoe we reageren op situaties die zich voordoen.

Marie Conti, Senior Director of Community and Events, American Montessori Society:

• Voor de kleuterschool is de tijd voor groepsbijeenkomsten optioneel.
• Als kinderen ermee instemmen om mee te doen, stemmen ze in met de basisregels van de groep om respectvol te luisteren en om de beurt te delen.
• Bied geschikte comfortabele zitopties aan, inclusief hoe je moet zitten (is “kriskras appelmoes” echt comfortabel voor iedereen?).
• Zorg voor voldoende ruimte om onnodige afleiding te voorkomen en zorg ervoor dat alle kinderen vanaf hun standpunt hetzelfde kunnen zien en horen.
• Vermijd het gebruik van “Ik vind het leuk zoals…” om positief gedrag te benadrukken, omdat studies aantonen dat deze techniek in feite een negatief effect heeft op de groep, tenzij ALLE kinderen erkenning krijgen.
• Houd de duur van de vergadering afgestemd op de aandachtsspanne van de groep.
• Vermijd dat kinderen werkeloos zitten te wachten. Houd ze bezig met gesprekken, zingen, vingerspelletjes en gedichten, als het nodig is om te wachten tot anderen meedoen.
• Wees je ervan bewust dat zelfs als kinderen niet fysiek deelnemen aan een groepsbijeenkomst, ze vaak wel horen wat er gezegd en gedeeld wordt. Sommige jaren had ik een paar kinderen die ervoor kozen om in een schommelstoel in de bibliotheekhoek te schommelen of op een hometrainer in een ander deel van de ruimte te trappen terwijl er een groepsbijeenkomst werd gehouden, maar ze hoorden nog steeds alles wat er tijdens die bijeenkomsten gebeurde.

Melanie Jacobs, schoolhoofd, Montessori Centrum School: Hier zijn enkele strategieën die ik gebruikte toen ik lesgaf in de onderbouw van het basisonderwijs:

• Maak verschillende zitplaatsen mogelijk. Voor sommige leerlingen maakte het een wereld van verschil om in een stoel te zitten in plaats van op de grond.
• Meet tijdens de cirkel de mate van betrokkenheid en wees niet bang om op het moment zelf bij te sturen, zelfs als dit betekent dat je je oorspronkelijke plan moet bijstellen.
• Observeer de leerlingen tijdens verschillende lessen zodat je de ideale tijdsduur kunt leren die werkt voor die specifieke groep.
• Zorg ervoor dat de leerlingen een beetje meedoen, zodat ze zich deel van de cirkel voelen. Laat ze delen leiden, zodat ze zich gesterkt en betrokken voelen.
• Vraag de leerlingen om input en feedback over de kring, zodat ze suggesties kunnen geven over hoe ze de kring boeiender kunnen maken.
• Wijs een manier aan om de cirkel te heroriënteren als het gedrag een probleem begint te worden, zoals een gong of een handsignaal.

Lee Havis, uitvoerend directeur, Internationale Montessori Vereniging: Houd groepsbijeenkomsten kort en onregelmatig. Behalve natuurlijk een laatste (korte) groepsbijeenkomst aan het eind van een sessie. Geen beginnende groepsbijeenkomst, of tijdens het midden van een werksessie. Individueel werk en spontane groepjes kinderen is de enige uitzondering.

Gule Andrabi, directeur, Casa Dei Bambini Montessorischool, consultant:

• Bewegingsactiviteiten zijn erg leuk en spannend en houden iedereen betrokken tijdens de kringtijd.
• Een andere zeer effectieve manier om ieders aandacht vast te houden tijdens de kringtijd is verhalen vertellen. Ik herinner me dat ik zoveel verhalen met mijn klas deelde, vooral na vakanties of buitenlandse reizen. Het is een unieke manier om elkaar beter te leren kennen.

Melissa Pallin, Montessori Training Coördinator Basisschool, Global Montessori Educators Institute: Ik verwerk korte bijeenkomsten in de dag (ongeveer 10 minuten): een ochtendvergadering, een kring om te delen en een afsluitende kring. Omdat elk van deze bijeenkomsten een bepaalde betekenis heeft in mijn klas, anticiperen de kinderen op de routine en hoe ze moeten deelnemen. In de afsluitende kring geven we bijvoorbeeld een voorwerp door en elk kind kan kiezen om te praten over iets waar ze aan gewerkt hebben, iets waar ze trots op zijn of iets uit hun persoonlijke leven.

Leanne Alexandrini, Onderwijskundige, Kinderdagverblijf: Mijn ervaring als leerkracht, beheerder en ouder/leerkracht-coach heeft me geholpen om de interesses en nieuwsgierigheden van onze jongste leerlingen te volgen bij het maken van boeiende groepsbijeenkomsten. Stel vragen bij het plannen van komende bijeenkomsten:

• Wat weet ik over de kinderen in mijn klas wat betreft leeftijd, leerstijlen, cultuur, thuistaal?
• Welke onderwijseenheid, lespresentatie of speciale gebeurtenis deel ik?
• Welke routines zijn belangrijk voor mijn doelen voor mijn klas als groep en voor elk kind?
• Routines voor bijeenkomsten moeten participatie, beweging en zang bevatten.
• De duur is afhankelijk van de leeftijd en de tijd van het jaar.
• Glimlach, erken de kinderen en geef ze de kans om delen van de groepsbijeenkomst te leiden.

Als een groepsbijeenkomst relevant is voor de leeftijd, ontwikkeling en interesse van de kinderen en rekening houdt met hun eerste taal, cultuur en behoeften, moet je de hele bijeenkomst betrokken kunnen blijven.
Dat is als een insect niet meedoet aan je bijeenkomst. Je moet bereid zijn om de plannen te wijzigen, de bijeenkomst te beëindigen of van het insect je gastspreker te maken!

Nida Hooda, kinderhuisgids, Redeemer Montessori School:

• Liedjes en spelletjes.
• Ik zie spelletjes.
• Rijmwoorden spelletjes.
• Telspelletjes overslaan.
• Dans en beweging.

Nog een paar gedachten (van Chip):

In het eerste commentaar in dit artikel stelde Paula voor om te vragen voor wie de kring is, de leerkracht of de kinderen. Melanie stelde voor om de kinderen te betrekken bij het vinden van manieren om kringen boeiend te houden. Dit is een krachtige manier om ervoor te zorgen dat groepsbijeenkomsten kindgericht en boeiend zijn. In een Montessoriklas die Positieve Discipline gebruikt, gebruiken leerkrachten de Klassenvergaderingen om dit te bereiken.

Formele klassenvergaderingen geven kinderen de kans om de gemeenschap en elkaar te helpen bij het oplossen van problemen. Dit proces helpt door de leerkracht gestuurde agenda’s te vermijden, omdat kinderen problemen die opgelost moeten worden op de agenda zetten. Tijdens de bijeenkomst werken ze samen om die problemen op te lossen. Wanneer kinderen betrokken zijn bij het helpen van elkaar bij het oplossen van problemen, ontwikkelen ze een gevoel van erbij horen en betekenis in hun gemeenschap en leren ze belangrijke levensvaardigheden, zoals om hulp vragen, empathie, kritisch denken, sociale interesse en leiderschap. Ze leren snel hoe vaardig ze zijn, omdat ze het effect van hun bijdragen op de gemeenschap zien!

Toen ik bovenbouwlerares was, zette een van mijn leerlingen een probleem op de agenda van de klassenvergadering . Het probleem luidde: “De lessen van meneer D zijn te lang.” (Meneer D was ik). (Meneer D was ik.) Ik had op dit punt in mijn carrière al een tijdje klassenvergaderingen gehouden, dus ik glimlachte toen de leerling het probleem vertelde. Ik vond het geweldig dat ze zich op hun gemak voelden om hun problemen met volwassenen te bespreken en dat ze leerden hoe ze dat op een respectvolle manier konden doen. Ik wist ook dat ik de neiging had om te veel te praten :). Tijdens het bespreken van het probleem deelden sommige leerlingen dat ze genoten van de lessen, maar ook dat ze hun tijd voor zelfstandig werk wilden maximaliseren. Als groep besloten we de lessen te beperken tot 20 minuten. Dit gaf de leerlingen een voorspelbare eindtijd, maximaliseerde hun werktijd en diende als een goede herinnering voor mij om ervoor te zorgen dat het doel van mijn lessen was om interesse te wekken in het werk zelf en de valkuil te vermijden om een “wijsgeer op het podium” te worden.

Tot de volgende keer…